مقدمه:

قصد داریم با شما در مورد هک و هکرها صحبت کنیم. اوایل برنامه‌های کوچکی توسط برنامه‌نویسان بنام “Hacks” نوشته می‌شد که شوخی‌های بی‌ضرر، دسترسی‌های بی‌اجازه و برگرفته از احساس “ جلوی من حصار نکش” بود، اما اکنون تبدیل به زیان‌های جدی شده است که به سیستمها وارد می‌شود. بهرحال در بعضی اوقات، هکرها برای سازمان‌ها مفید هستند و بعنوان محافظ عمل می‌کنند. بد نیست که با فرهنگ و برنامه‌های این گروه از افراد آشنا شویم. بنابه تعریف، آنها افراد یا گروههایی از افراد با انگیزه‌های متفاوت هستند که امنیت یک سازمان یا یک فرد را به مخاطره می‌اندازند. آنها کاوشگران قلمروهای جدید هستند. بعضی برای منافع شخصی و بعضی برای سودرساندن به دیگران. اطلاع داشتن از تاریخ هک راه و آینده احتمالی آن را مشخص می‌کند. مطالعه در مورد هکرهای برجسته و داخل‌شدنهای بی‌اجازه آنها به سیستمها به افزایش آگاهی در این مورد کمک می‌کند.

هکر کیست؟

اصطلاح “هک ”به میانبر ایجاد شده در یک برنامه برای انجام سریعتر کار، اشاره می‌کند. (این تعریفی است که با پیدایش این کلمه همراه آن بوده است.) طبق یک خرده‌فرهنگ، هکرها سعی در پنهان کردن هویت واقعی خود می‌کنند، هرچند مطالعات نشان داده است که بعضی از آنها از تحسین‌شدن بدلیل ماجراهایی که بوجود می‌آورند، لذت می‌برند. بیشتر آنها از اسامی مستعار مانند Hackingwiz یا Hyper Viper استفاده می‌کنند. آنها خود را افراد ماهر و هنرمندی می‌دانند که گاهی خود را از ویروس‌نویسان جدا می‌کنند. در حقیقت، برای مشخص‌کردن یک هکر، تعریف مشخصی وجود ندارد. آنها دارای زمینه‌های متفاوتی هستند و دلایلی که پشت هک وجود دارد گستره وسیعی را می‌پوشاند، اما باعث تهدیدهای مشترکی می‌شوند. هکرها افراد باهوشی هستند و از اینکه کامپیوترها را به انجام کاری که دوست دارند وامی‌دارند، لذت می‌برند.

پیشینه:

هک احتمالا عمری به اندازه عمر کامپیوتر دارد. روز اول کامپیوتری کار می‌کرد و روز دوم هک می‌شد. MIT اولین گروه از هکرهای کامپیوتری را معرفی کرد. گروهی جوان از تحصیلکردگان علوم کامپیوتر که روی ماشین کارت پانچ Dell کار می‌کردند. بهرحال این هنر! هیچ مرز بین‌المللی نمی‌شناسد. هک در همه جا هست. با ظهور اینترنت مدرن، هک نیز رشد کرد.
هک بیشتر بعنوان یک هویت مستقل ظهور کرد. روترها بدرستی تنظیم نمی‌شدند، همچنانکه این مساله امروز نیز وجود دارد. معمولا کاربران از ارتباطات خطوط تلفن برای دستیابی به شرکتهای بزرگ دولتی و ارتشی استفاده می‌کردند. و بقیه نیز پشت ترمینالهایی می‌نشستند که مستقیما به سیستمهایی وصل بودند که آنها در حال هک کردنشان بودند. این سیستمها از ماشینهای مین‌فریم بزرگ و درایوهای نواری تشکیل می‌شدند. دسترسی به آنها عموما با هک کردن کمترین میزان امنیت یعنی شناسه و رمزعبور بدست می‌آمد. البته منظور این نیست که هک در آن زمان آسانتر بود. میانگین سطح دانش هکرها نیز بالاتر رفته است. در ضمن امروزه نرم‌افزارهای آسیب‌رسان نیز براحتی در دسترس افراد با دانش کم قرار دارد. هدف از بسیاری نفوذها دستیابی به سیستمهایی بود که بنظر غیرقابل دستیابی یا امن بودند. در حقیقت شکستن امنیت این سیستمها یک چالش محسوب می‌شد.

امروزه در دنیایی زندگی می‌کنیم که اینترنت بخش مهمی از آن را تشکیل می‌دهد. بسیاری از خریدها آنلاین انجام می‌گیرد و سیستمهای تجاری زیادی از این طریق به هم مرتبط هستند. ظهور کامپیوترهای رومیزی و افزایش آنها در خانه‌ها، کامپیوتر را در دسترس گروه‌های زیادی از مردم قرار داده است. این امر زمینه را برای فعالیت هکرها نیز گسترش داده است. اگرچه هکرها با کامپیوترها و شبکه‌های پیچیده‌تری سروکار دارند، خود این امر چالش قضیه را برای آنها بیشتر می‌کند و انگیزه آنها را بالاتر می‌برد. سیاست‌ها و فلسفه‌های پشت این قضیه نیز تغییر کرده است. بسیاری از گروه‌ها از هکرها برای کمک به کشف ضعفهای امنیتی سیستمهای خود استفاده می‌کنند. اینترنت مدرن به هکرها اجازه داده است که مرزهای جدید را بکاوند. جنگ بین کشورها با هک‌کردن وب‌سایتهای یکدیگر و از کار انداختن آنها یا پایین‌آوردن سایتها با حملات DoS (Denial of Service) به یک امر معمول مبدل گشته است. ارتشها از هکرها بمنظور از کار انداختن سیستمهای دفاعی دشمنانشان برای کسب برتری در جنگ استفاده می‌کنند. منافع مالی یک انگیزه بزرگ برای بعضی هکرها یا افرادی است که هکرها را بکار می‌گیرند. موسسات مالی اغلب هدف قرار می‌گیرند تا مقادیر زیادی از پولشان توسط روشهای الکترونیک بسرقت رود.

طبقه بندی هکر ها:

وایت هت : (white hat )
دسته اول ، یکی از بهترین نوع هکر‌ها هستند که دعای مردم همیشه پشت سرشان بوده است . این نوع از هکر‌ها ؛ همیشه به دنبال راه‌های ورود و نفوذ به شبکه را می‌یابند اما هیچ اطلاعاتی را نمی‌دزدند ، بلکه نحوه ورود به شبکه را به وبمستر آن نتورک گزارش می‌دهند تا جلوی نفوذ بیشتر گرفته شود.

گری هت : Grey hats
گری هت‌ها ، افرادی هستند که برای آن‌ها شرایط خاصی وجود ندارد ، بسته به علاقه آنها در همان لحظه هک کردن ، یا وایت هت میشوند یا بلک هت . این نوع هکر‌ها بعضی وقت‌ها از قوانین پیروی می‌کنند و بعضی وقت‌ها قانون شکن میشوند.

بلک هت‌ها : Black Hats
این نوع از هکر‌ها ، فقط به قصد خرابکاری ، دزدیدن اطلاعات و اعمالی از این قبیل وارد سیستم‌های شخصی و سایت‌ها میشوند و همیشه قوانین را زیر پا میگذارند !

· هکرهای مدرسه‌ای قدیمی که به داده‌های فنی مانند کدهای برنامه یا آنالیز سیستمها علاقمند هستند. این گروه علاقمند به درگیرشدن در تحصیلات عالیه مرتبط با علوم کامپیوتر هستند.
· گروه دوم هکرهایی هستند که به مجرمان شباهت بیشتری دارند. آنها در فضای وب می‌گردند و برای اثبات خودشان سایتها را هک می‌کنند و مساله‌ساز می‌شوند. بهرحال اخیرا، تعدادشان اضافه شده است و نوجوانان بیشتری به هک مشغول شده‌اند. این مساله بعبارتی حالت تفریح در فضای سایبر را برای آنها دارد. آنها ابزار خود را توسط روشها و هکهایی که از منابع غیرقانونی، مانند وب‌سایتهایی که به هک تخصیص‌یافته، بدست می‌آورند. این افراد برای جامعه امنیتی امروز مساله‌ای جدی محسوب می‌شوند.
· گروه سوم مجرمان حرفه‌ای هستند. افراد این گروه اغلب اهداف مالی دارند. آنها مهارت دسترسی به سیستمهای مورد هک و یا افراد با این توانایی را دارند.
در فرهنگ هکرها، یک “آیین هکری” وجود دارد که در حقیقت مجموعه‌ای از قوانین نانوشته‌ای است که فعالیتهای آنها را هدایت می‌کند و خط مشی آنها را تعیین می‌کند. مهمتر اینکه، این مجموعه به تایید فعالیتهای انجام شده توسط هکرها کمک می‌کند. هر گروه برای خود یک آیین هکری دارد که از آن تبعیت می‌کند.

مطابق با دیدگاه افراد مختلف، هکرها یا سودمند و بعنوان جزء لازمی برای اینترنت هستند، یا اینکه تهدید محسوب می‌شوند. بسیاری احساس می‌کنند که آنها وظیفه دارند شکافهای امنیتی را پیدا و از آنها استفاده کنند تا توجه لازم را به مساله معطوف دارند. بهرحال باید روی دیگر سکه را نیز دید. همان ابزاری که برای اهداف خوب استفاده می‌شود می‌تواند همچنین باعث زیان یا سوءاستفاده‌های شخصی توسط افراد دیگر شود. همچنین به این طریق هزینه‌های اینترنت با توجه به لزوم افزایش امنیت روی وب، افزایش می‌یابد.
گروه‌ها و سایتهایی هستند که ابزار هک را در اختیار افراد قرار می‌دهند. هدف بعضی از آنها نیز اطلاع‌رسانی برای جلوگیری از آسیب‌های احتمالی است. گاهی فعالیتهای هکی را که در حال انجام است به اطلاع عموم می‌رسانند. بهرحال شایان ذکر است که همچنان بین متخصصان امنیت اختلاف نظر در مورد سودرسانی یا ضرررسانی هکرها وجود دارد. جالب اینجاست که گاهی هکرها اقدام به برگزاری همایش نیز می‌کنند و افراد علاقمند با حضور در این همایشها با روشها و ابزار هک آشنا می‌شوند. البته در میان حاضرین باز هم متخصصان امنیت و نیز آژانس‌های قانونگذاری و مجریان قانون حضور دارند. هدف آنها از این حضور حصول دانش بهتر در مورد این موضوع و کسب مهارتهای بیشتر با توجه به گرایش روزافزون به جرایم و تروریسم در فضای سایبر است.

هکرها و کرکرها:

واژهٔ هکر برای اولین بار در اوایل دههٔ ۱۹۵۰ مورد استفاده قرار گرفت. در آن زمان کامپیوتر به صورت امروزی وجود نداشت. رادیو Amateur واژهٔ هک کردن را، در ارتباط با تجهیزات الکترونیکی، اینگونه تعریف کرد:

نوعی از دستکاری خلاقانه در وسایل و تجهیزات برای بهبود عملکرد آن

در سال ۱۹۵۹ واژهٔ هکر در موسسهٔ تکنولوژیِ ماساچوست (MIT) برای اشاره به برنامه‌نویسان استفاده شد. در سال ۱۹۷۲، مجلهٔ Rolling Stone در مقاله‌ای اینگونه می‌نویسد:

هکر واقعی، شخصیتی گروه‌گرا ندارد. او شخصی است که دوست دارد تمام شب را بیدار بماند. او و ماشین [در آن زمان از کلمهٔ ماشین برای اشاره به کامپیوتر استفاده می‌شد] در رابطه‌ای میان عشق و نفرت گرفتارند … آنان کودکانی هستند که می‌خواهند بدرخشند اما برای اهداف عادی اهمیتی قائل نیستند.

بعدها و با گذشت زمان، مقاله نویسان از واژهٔ هکر برای اشاره به نفوذگران امنیتی استفاده کردند. در سال ۱۹۸۳ با ساخته شدن فیلم WarGames که در آن گروهی نوجوان سعی در نفوذ در کامپیوترهای مختلف را داشتند، و نقدی که newsweek بر آن نوشت، این امر شدت گرفت. تقریبا از آن سال‌ها به بعد واژهٔ هکر در نزد عموم مترادف با خرابکاری و مختل کردن امنیت سیستم‌های کامپیوتری به کار می‌رود.

هکرهای واقعی، آنان که هنوز هم به فرهنگ و منش هکرها باور دارند، این را بر نمی‌تابند و نفوذگران و خراب‌کاران را کراکر می‌نامند.

تعاریف مختلفی از معنای حقیقیِ کلمهٔ هکر ارائه شده است. در واژه نامهٔ کلماتِ کابرانِ اینترنت (RFC1392) که در سال ۱۹۹۳ منتشر شده است، چنین می‌خوانیم:

شخصی که از درک عمیق عملکرد یک سیستم، کامپیوتر و یا شبکهٔ کامپیوتری لذت می‌برد. این واژه معمولا به اشتباه برای اعمال تحقیر آمیزی به کار می‌رود که واژهٔ کراکر برای آن مناسب‌تر است.

Jargon File تعریف زیر را در مقابل کلمهٔ هکر آورده است:

شخصی که از برتری یافتن بر محدودیت‌ها به روش‌های مبتکرانه لذت می‌برد.

واژهٔ هکر لزوما به معنای یک هکرِ نرم‌افزار نیست، منش هکرها می‌تواند در هر نوع علمی به کار رود. به عنوان مثال شخص می‌تواند هکرِ ستاره‌شناس باشد. واژهٔ هکر برای اشاره به شخصی به کار می‌رود که به بالاترین سطح از درک در رشتهٔ خود رسیده باشد و بتواند مسائل را زودتر از افراد عادی حل کند. به عبارت دیگر، زندگی خود را وقف هنر خویش کرده باشد.

هکرهای کامپیوتر معتقدند کامپیوتر می‌تواند زندگی را بهبود بخشد. آنان به کامپیوتر همانند چراغ جادو می‌نگرند که می‌تواند آرزوها را به واقعیت تبدیل کند. و این کاری است که آنان در عمل انجام می‌دهند: عجیب‌ترین ایده‌های خود را به واقعیت تبدیل می‌کنند. آنان می‌خواهند آنچه خود به واسطهٔ کامپیوتر به دست آورده‌اند، به جامعه نیز هدیه کنند. هکرها سیستم‌عامل را به صورت امروزی توسعه دادند، اینترنت را پدید آورند، و آنچه ما امروز به عنوان کامپیوتر می‌شناسیم، حاصل تلاش آنان است.

اصول اخلاق:

اولین بار عبارت «اصول اخلاقی هکرها» توسط Steven Levy در کتاب «هکرها: قهرمانان انقلاب کامپیوتر» به کار رفت. Levy عنوان می‌کند که اصول عمومی‌ای که میان هکرها مشترک است، شامل موارد زیر می‌شود:

به اشتراک گذاری
در سال‌های ابتدایی، زمانی که کامپیوترها به اندازهٔ یک اتاق بودند، در موسسهٔ MIT هکرها برنامه‌های خود را در اختیار یکدیگر قرار می‌دادند. هر شخصی که برنامه‌ای می‌نوشت، آن را بر روی نوارمغناطیسی ذخیره می‌کرد و دیگر هکرها می‌توانستند آن را به دست آورده، مطالعه کنند و یا بهبود بخشند.

در نسل دوم هکرها، اشتراک گذاری عبارت بود از به اشتراک گذاشتن نرم‌افزار با تمامی مردم. به عنوان مثال، گروهی به نام Community Memory کامپیوترها را در مکان‌های عمومی قرار می‌دادند تا تمامی مردم بتوانند از آن استفاده کنند. و یا People’s Computer Company که در ازای دریافت مبلغ کمی، به عموم مردم اجازهٔ استفاده از کامپیوتر را می‌داد.

تمامی اطلاعات باید آزاد باشند

اطلاعات سیستم‌ها باید آزاد و در دسترس همگان باشد تا هکرها بتوانند سیستم‌ها را برسی کرده، تعمیر کنند، بهبود بخشند و یا از این اطلاعات برای ابداع سیستم‌های جدید بهره گیرند. تبادل آزاد اطلاعات باعث افزایش خلاقیت می‌گردد. از دیدگاه هکرها، تمامی سیستم‌ها می‌توانند از جریان آزاد اطلاعات بهره ببرند.

بهترین راه برای داشتن جریان آزاد اطلاعات، وجود یک نظام صریح و روباز است. نظامی که مانعی میان یک هکر و ایده‌ها و هدف وی نباشد. هکرها از هرگونه تشریفات اداری و دولتی دوری می‌کنند.

هکر باید از روی اعمال خویش قضاوت شود، نه از روی عناوین ساختگی همچون درجه و مدرک
جامعهٔ هکرها اهمیتی به سن، جنس و تحصیلات افراد نمی‌دهد. آنچه مهم است، مهارت هکر است. تمامی هکرها باید از شانسی مساوی برای حضور در اجتماع برخوردار باشند. به عنوان شاهدی بر این مدعا، می‌توان Peter Deutsch، نوجوانی دوازده ساله را نام برد که در میان هکرهای TX-0 پذیرفته شد

هکرهای مشهور دنیا:

RICHARD MATTHEW STALLMAN

ریچارد متیو استالمن در دنیای مجازی به عنوان هکر شناخته نمی شود بلکه او را به عنوان رهبر مبلغان نرم افزارهای آزاد می شناسند. اما همین رهبر به علت قدرتی که در برنامه نویسی دارد هکر ماهری هم هست. در ضمن او از دشمنان سرسخت مایکروسافت است.

در دسته بندی هکرها یک هکر کلاه سفید است و در دنیای مجازی تا به حال خرابکاری نکرده ولی مانند هر هکری به حریم شخصی اعتقاد ندارد و می گوید تمام اطلاعات دنیا باید به اشتراک گذاشته شود.

این هکر آمریکایی کنفرانس های بسیاری درباره هک و هکرها برگزار کرده و چهره هکرهای واقعی را به دنیا نشان داده است. یکی از کارهای معروف او هک کردن قوی ترین سیستم امنیتی مایکروسافت است.

استالمن درحالی که نماینده مایکروسافت در کنفرانس و در حال توضیح دادن همین مثلا قوی ترین سیستم امنیتی بود به شبکه نفوذ کرد و در مقابل همه حضار و تنها در مدت ۸ دقیقه، نرم افزار را هک کرد و در فهرست سیاه مایکروسافت قرار گرفت.

DAVID SMITH

آیا تا به حال اسم ویروس ملیسا به گوش شما خورده است؟ این ویروس که فقط از طیق ای میل منتقل می شود، توسط دیوید اسمیت نوشته شد که برای یک دهه کل شبکه پست الکترونیکی را بدنام کرد.

ملیسا یک ویروس ساده است که روی ای میل ها می نشیند و اطلاعاتی ناخواسته را برای همان ای میل ارسال می کند. ملیسا در عرض یک هفته به ۸۰ سرور مختلف دسترسی پیدا کرد و اطلاعات آنها را برای افراد مختلف ارسال می کرد و سپس رمز عبور ای میل را برای دیوید اسمیت می فرستاد تا به تمام اطلاعات دسترسی داشته باشد.

اگرچه تا آن موقع ۶۰ هزار ویروس برای ای میل وجود داشت اما این ویروس خطرناک ترین اعلام شد و حتی خود اسمیت هم نتوانست آن را غیرفعال کند. این ویروس همچنان در دنیای مجازی به فعالیت اش ادامه می دهد.

ROBERT MORRIS

رابرت موریس سال ۱۹۸۸ یک کرم اینترنتی طراحی کرد. ویژگی این کرم این بود که نیازی به دانلودشدن نداشت و فقط با بازکردن یک سایت به سیستم کاربر منتقل و در عرض یک ساعت آن قدر تکثیر می شد که حافظه رم را پر می کرد. این کرم در عرض یک هفته حدود یک دهم اینترنت را آلوده کرد و بسیاری از سرورها و سایت ها را به تعطیلی کشاند.

موریس در همان سال دستگیر شد و در حالی که ابراز پشیمانی می کرد، گفت: فقط قصد داشته با یک نفر شوخی کند. او به دلیل آلوده کردن اینترنت بزرگ ترین هکر آن سال شناخته شد و به پرداخت جریمه ۱۵ میلیون دلاری و پاک کردن کل اینترنت از این کرم محکوم شد با اینکه کرم را کاملا از بین برد ولی چون این نرم افزار قابلیت خود تکاملی داشت، هنوز در بعضی قسمت ها نوادگان این کرم به صورت هرزنامه دیده می شوند، موریس با اینکه جریمه شده بود ولی سال های بعد هم دست به اقدامات مشابهی زد.

VLADIMIR LEVIN

ولادیمیر لوین از قوی ترین هکرهای کلاه قرمز محسوب می شود او اهل سن پترزبورگ روسیه است و یک ریاضیدان برجسته به شمار می رود.

لوین، سال ۱۹۹۴ به سیتی بانک که یکی از بانک های جهانی است تنها با استفاده از یک لپ تاپ ساده نفوذ کرد. در ابتدا نتوانسته بود کار خاصی انجام دهد ولی بعد از یک ماه با پیدا کردن یک حفره امنیتی در سیستم بانک موفق شد به تمام حساب های موجود در این بانک دسترسی پیدا کند. او در ابتدا چند حساب مجازی به وجود آورد و سپس از حساب کاربران تمام جهان مبلغ ۱۰ میلیون و ۴۰۰ هزار دلار را به حساب مجازی خود منتقل کرد. یک هفته بعد در اثر یک اشتباه کوچک پلیس بین المللی او را شناسایی و دستگیر کرد لوین هنوز در زندان است و به عنوان هکر عمر کوتاهی داشته است ولی به علت حرفه ای عمل کردن به او «جیمزباند هکرها» می گویند.

STEVE JOBS / STEVE WOZNIAK

جابز و وزنیاک از بنیانگذاران شرکت اپل هم هکر بودند آن هم از دسته کلاه سیاه! آنها از همان روزگار جوانی با یکدیگر همکار بودند و قسمتی از دوره جوانی خود را به عنوان هکر زندگی کردند. وزنیاک و جایز در زمینه هک تلفن ها و ایجاد ارتباطات بدون هزینه فعالیت می کردند. آنها موفق شدند جعبه های کوچکی طراحی کنند که به مردم اجازه می داد بدون هزینه به مدت ۷ دقیقه و ۴۳ ثانیه مکالمه رایگان داشته باشند. بیشتر مشتریان آنها دانشجویانی بودند که برای تحصیل به آمریکا می رفتند و می خواستند برای ارتباط برقرارکردن با خانواده خود هزینه کمتری بپردازند. نرم افزار Skype که امروزه مورد استفاده قرار می گیرد بعدا براساس ایده جابز و وزنیاک ساخته شد.

KEVIN POULSEN

کوین پولسن، متخصص هک از طریق امواج رادیویی است او بیشتر هک های خود را از طریق تلفن همراه انجام داده است. پولسن بارها و بارها به شبکه های تلفنی مانند AT&T نفوذ کرده و سیستم آنها را به مدت چند ساعت و حتی چند روز از کار انداخته است ولی شهرت خود را به علت هک تاریخی مخابرات واحد شبکه رادیویی KIISFM لس آنجلس آمریکا به دست آورد و از آن روز در جامعه هکرها با نام دانته تاریک شناخته شد.

شبکه رادیویی KIISFM در سال ۱۹۹۱ یک مسابقه رادیویی برگزار کرده بود و به برنده مسابقه اتومبیل پورشه مدل S2944 جایزه می داد. در آن زمان پولسن بسیار جسورانه عمل کرد او تصمیم گرفت برنده پورشه باشد سیستم مخابرات را هک کرد و تمام تماس های تلفنی به شبکه رادیویی را مسدود کرد. سپس برای لونرفتن هک دیگری در شبکه تلفنی انجام داد و با شبکه، ۱۰۲ تماس تلفنی تقلبی برقرار کرد که هرکدام برنده می شدند در حقیقت او برنده شده بود.

از آنجا که فکر برنده شدن او را از سیستم های امنیتی خود غافل کرد همان روز توسط هکرهای FBI هک و دستگیر شد. پولسن که برای بردن جایزه تمام سیستم مخابراتی کشور را مختل کرده بود به ۵۱ ماه حبس و پرداخت جریمه نقدی محکوم شد.

YAN ROMANOVSKI

یان رومانوسکی یکی دیگر از هکرهای مخوف روسی است. او تا به حال صدمات بسیاری به اینترنت وارد کرده است. رومانوسکی که به نام مافیابوی نیز شناخته می شود به سایت هایی مانند یاهو، ای بی، آمازون و… حمله کرده است.

حملات او ماه ها کار این سایت ها را به تاخیر انداخته و صدمات مالی جدی به آنها وارد کرده است. بعد از حمله سال ۱۹۹۸ او به فروشگاه اینترنتی ای بی تمام حساب های شرکت خالی شد و تا مرز تعطیلی پیش رفت ولی رومانوسکی مقداری از پول ها را برگرداند و گفت اگر ای بی تعطیل شود من سرگرمی شب های تعطیلم را از دست می دهم.

سرانجام او در فوریه سال ۲۰۰۰ دستگیر شد. در دادگاه هیچکدام از اعمال خود را انکار نکرد. وکیل او گفته بود اگر رومانوسکی می خواست می توانست آسیب های غیرقابل تصوری به شما وارد کند. رومانوسکی از طریق یک اسکریپت به نام Kiddie حملات خود را انجام می داد و تا سال ۲۰۰۰ که او این اسکریپت را در ازای آزادی اش نفروخته بود هیچ کس آن را نمی شناخت و راهی برای مقابله با آن وجود نداشت. امروزه این اسکریپت حداکثر می تواند در حد یک هرزنامه عمل کند و خطری ندارد.

GARY MCKNNON

در سال ۲۰۰۲ یک پیغام عجیب روی صفحه اصلی سایت ارتش آمریکا ارسال شد «سیستم امنیتی شما مختل شد. من به تنهایی این کار را کردم».

مک کینن، مدیر یک شرکت کامپیوتری اسکاتلندی است. او اولین کسی بود که موفق شد یک نفره تمام سیستم های قوای دریایی، زمینی و هوایی ارتش آمریکا به همراه ناسا و ۹۷ شرکت عظیم کامپیوتری را در عرض یک شب هک کند.

مک کینن معتقد بود آمریکا اطلاعات محرمانه ای را روی سرورهای خود نگهداری می کند و می خواست به آنها دسترسی پیدا کند البته نتیجه هک های یک شبه او تنها خسارت ۷۰۰ هزار دلاری بود که به آمریکا وارد شد. مک کینن بعد از انجام این هک از اسکاتلند فرار کرد و تا به امروز پیدا نشده است. به همین دلیل اسرار هک او هنوز فاش نشده است.

GEORGE HOTZ

جورج هاتز بزرگ ترین هکر سال ۲۰۱۱ است. هاتز اسم مستعار است و تا به حال اسم واقعی او معلوم نشده ولی همه ما او را با هک کردن شرکت سونی و دستگاه پلی استیشن ۳ می شناسیم. از آن موقع او را به عنوان هنرمند هکرها نیز شناخته شده روش فرار از زندان او شاهکاری در دنیای هک محسوب می شود.

او توانست با استفاده از روش ابداعی خودش تمام اطلاعات استفاده کنندگان از PS3 از اسم گرفته تا شماراه حساب و آدرس محل سکونت را دربیاورد و شناسایی هم نشود. هاتز این حمله را در دو نوبت انجام داد و در هر دو نوبت هم پیروز شد و سونی را تا مرز سقوط پیش برد.

او در آوریل همان سال روش فرار از زندان خود را به صورت عمومی انتشار داد و شرکت سونی را بسیار عصبانی کرد زیرا با این روش بازی های PS3 هم که گفته شده بود کرک نمی شوند، کرک شدند. به این ترتیب سونی تا هنگامی که برای این محصول بازی تولید می کند متحمل ضرر و زیان خواهد شد.

WILLIAM NAPSTER

اوایل سال ۲۰۰۱ شرکت نورتون آنتی ویروس اعلام کرد سیستمی طراحی کرد که می تواند تمام ویروس های دنیای مجازی را شناسایی و غیرفعال کند. شب همان روز پیامی روی سیستم مرکزی شرکت نورتون ظاهر شد که نوشته بود «لطفا حرف خود را پس بگیرید». نورتون به آن پیغام جواب نداد و دوباره اعلام کرد که از کل اینترنت محافظت می کند.

صبح روز بعد هیچ سیستمی به اینترنت متصل نمی شد و دنیای مجازی به صورت کامل از کار افتاده بود. این بزرگ ترین هک ثبت شده در تاریخ است هکر گمنام آن که البته با نام هایی چون ویلیام نپستر یا ساترال هم از او یاد می کنند اعلام کرد ویروسی در اینترنت پخش کرده که آن را از کار بیندازد.

او این کار را فقط برای رقابت با شرکت نورتون انجام داده تا دیگر هیچ شرکتی ادعای امنیت کامل نکند. هکر گمنام، شب همان روز اعلام کرد فقط به خاطر اینکه می خواهد تنها دخترش در آینده دنیای شادتری داشته باشد اینترنت را دوباره راه اندازی می کند ولی ویروس را فقط غیرفعال می کند و اگر روزی دوباره لازم شد آن را فعال خواهد کرد. تا به امروز ۴۰ درصد از ساختار این ویروس شناخته شده ولی هیچ کس قادر به حذف آن نبوده است.